قیرپاش ، ماشین آسفالتکاری
از این وسیله برای قیرپاشی قشر نفوذی و اندود سطحی استفاده می‌شود.
این ماشین مجهز به دستگاه تولید حرارت با درجه حرارت قابل‌کنترل برای گرم‌کردن قیر می‌باشد.
میزان پخش در این دستگاه برحسب کیلوگرم بر مترمربع قابل‌کنترل می‌باشد. همچنین این دستگاه دارای لولۀ جداگانه می‌باشد که می‌توان به‌وسیلۀ آن مکان‌هایی که ماشین نمی‌تواند در آن‌ها حرکت نماید را قیرپاشی نمود
ماشین قیرپاش دارای لولۀ پخش‌کن، به طول ۸.۱ الی ۹ متر می‌باشد. ولی به‌طور رایج طول آن در حدود ۴ متر می‌باشد.
مشخصات فنی قیرپاش :
با توجه به مساحت سطوح موردنظر برای قیرپاشی و حجم قیر موردنیاز برای پوشش این سطوح، حجم تانک ذخیرۀ ماشین قیرپاش مشخص می‌شود و با توجه به این حجم نوع ماشین قیرپاش انتخاب می‌شود.
علاوه بر مساحت سطوح مذکور، عرض سطوح نیز برای انتخاب طول لولۀ پخش قیر باید در نظر گرفته شود. به‌منظور ایجاد یک سطح قیرپاشی مناسب و یکنواخت در سطح جاده، ماشین قیرپاش باید شرایط زیر را دارا باشد.
۱) لولۀ پخش در طول کل عملیات در ارتفاع ثابتی باشد.
۲) نازل‌ها باید همگی در یک زاویۀ مشابه با محور طولی لولۀ پخش قرار داشته باشند. (۱۵ تا ۳۰ درجه)
۳) سرعت ماشین یکنواخت و ثابت باشد.
۴) نازل‌ها باید همگی در نوع و سایز یکسان باشند
سرعت کامیون وسرعت پمپاژ در کیفیت لایۀ قیر پخش‌شده تأثیرگذار می‌باشد.
هم سرعت پمپ و هم سرعت کامیون می‌توانند با مقدار موردنیاز تنظیم گردد. این محاسبه اغلب توسط خط‌کش‌های مخصوصی که توسط تولیدکننده‌های ماشین قیرپاش تهیه می‌شود انجام می‌گیرد.
علاوه بر موارد بیان‌شده، دمای قیر نیز در کیفیت لایۀ قیر پخش‌شده مؤثر است. با توجه به دمای مناسب برای انواع مختلف قیر، سیستم گرمایشی ماشین قیرپاش باید قابلیت گرم‌کردن قیر را در محدودۀ حرارتی از ۲۵ درجه سانتی‌گراد تا ۹۵ درجه سانتی‌گراد دارا باشد.
قدرت و ظرفیت :
نوع قیرپاش با توجه به مساحت موردنظر برای قیرپاشی و عرض مسیر مشخص می‌گردد.
در مساحت‌های بزرگ، میزان قیر مورداستفاده با توجه به مساحت و فضا برحسب گالن (لیتر) محاسبه می‌شود و قیرپاشی انتخاب می‌گردد که بین ۱۰ درصد حجم موردنیاز را تأمین نماید.
البته در فضاهای کوچک، حجم و نوع قیرپاش به‌صورت چشمی مشخص می‌گردد. در ماشین‌های قیرپاش، مخزن‌ها دارای اندازه‌های مختلفی هستند. دامنۀ تانک‌ها یا مخزن‌ها در ماشین‌های قیرپاش استاندارد بین ۸۰۰تا ۷۰۰۰ گالن می‌باشد.
حجم مدل‌های سبک‌تر و کوچک‌تر که قیرپاش‌های تعمیرکننده نامیده می‌شوند بین ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ گالن می‌باشند.
البته مدل‌های خاصی از ماشین که عمدتاً برای ذخیره و گرم کردن آسفالت می‌باشند، در اندازۀ ۱۳۰۰۰ گالن نیز تولید می‌شوند.
قسمت‌های اصلی دستگاه:
۱) ظرف قیرپاش:
ظرف قیرپاش را درواقع می‌توان نوع خاصی از آب‌پاش دانست. لولۀ خروجی برای خروج و تخلیۀ مواد قیری به‌صورت پروانه‌ای‌شکل می‌باشد.
ظرف قیرپاش، یک وسیلۀ مناسب برای کارکردن به‌صورت نوارهای باریک در گوشۀ جداول یا قسمت‌های عمودی است که توسط ماشین نمی‌تواند به‌خوبی قیرپاشی شود.
این وسیله برای پرکردن چاله‌های کوچک به‌منظور پوشش‌دادن و یا هم‌ترازکردن سطح استفاده می‌شود.
۲) سیستم گرمایشی (شامل لوله‌های گرمایشی و مشعل‌ها) :
قیر به‌طور معمول در دمای پایین‌تر از حدی که مورداستفاده قرار می‌گیرد، انبار می‌شود و نیز کار بلندمدت می‌تواند باعث سردی قیر و یا حتی انجماد آن در مخزن ماشین قیرپاش گردد.
درنتیجه یک سیستم گرمایشی استاندارد یکی از اجزای ضروری این ماشین می‌باشد. یک سیستم گرمایشی استاندارد شامل دو لولۀ U شکل به قطر ۸ اینچ یا بیشتر و مشعل مولد گرما می‌باشد.
لوله‌های U شکل در قسمت داخلی و در نزدیک کف تانک قرار دارند که در قسمت انتهایی یا عقب آن‌ها بازشوهایی تعبیه شده است. مشعل‌ها شعله و هوای گرم را از طریق این بازشوها به داخل لوله‌ها می‌فرستند و از انتهای دیگر لوله گازها خارج می‌شود.
۳) مخزن ذخیره قیرپاش :
مخزن‌ها معمولاً در مقطع افقی‌شان به‌صورت بیضوی هستند و عرض آن‌ها بیشتر از ارتفاعشان می‌باشد.
پوسته از یک فلز سنگین در حدود ضخامت ۶ میلی‌متر ساخته می‌شود که با ۲ اینچ فیبر شیشه‌ای (فایبرگلاس) و یا پنبۀ نسوز به‌عنوان عایق حفاظت می‌شود. در قسمت داخلی آن دو یا چند صفحۀ موج‌گیر طراحی شده است که اثرات ارتعاشی حاصل از حرکت و جابه‌جایی ماشین را کاهش می‌دهد.
در قسمت بالایی تانک یک محل ورودی به ابعاد ۱۸ تا ۲۰ اینچ نزدیک به مرکز برای سرویس‌کردن و بررسی و اندازه‌گیری چسبندگی (ویسکوزیته) محموله قرار دارد. یک نردبان نیز در کنار این مدخل متصل می‌باشد.
یک خروجی به‌وسیلۀ یک صافی ضخیم (گاهی اوقات به همراه صفحات موج‌گیر و یا سپرهایی که از حرکات گردابی سیال جلوگیری می‌نمایند) انتقال قیر را به‌سمت خط مکندۀ پمپ میسر می‌سازد.
۴) لولۀ پخش قیرپاش :
لولۀ پخش قیر مایع را در امتداد یک خط کامل از پمپ قیر در سطح جاده توسط نازل‌ها پخش می‌نماید.
جریان مایع خارج‌شده از نازل‌ها به‌وسیلۀ یک میلۀ افقی که با دریچه‌هایی به محور اصلی متصل است کنترل می‌شود. این دریچه‌ها برای خاموش‌کردن برخی از نازل‌ها به‌صورت تکی (که موردنیاز نباشند) نیز استفاده می‌شود.
طول لولۀ پخش معمولاً ۲۴ فوت بوده و تا ۳۰ فوت نیز قابل‌افزایش است. لولۀ پخش بر روی یک قاب افقی در پشت چرخ‌های کامیون سوار می‌شود. این قاب به‌صورت عمودی می‌تواند بالا و پایین برود و اهرم شود. در حالت کار، این میله به‌سمت پایین می‌آید تا حدود ۶ تا ۱۲ اینچ بالای سطح زمین و در حالت حرکت ماشین (حمل) در وضعیت بالاتر قرار بگیرد.
بالا و پایین رفتن این قاب توسط کنترل الکتریکی یا هیدرولیکی از اتاق کنترل می‌باشد. البته در مدل‌های قدیمی‌تر این تنظیمات به‌صورت مکانیکی یعنی با میله‌های دستی انجام می‌شود.
۶) پمپ قیر :
پمپ قیر اغلب یک نوع چرخ‌دهندۀ قیر می‌باشد و برای جابه‌جاکردن قیر به‌منظور گرم‌شدن همۀ قسمت‌های آن استفاده شده و معمولاً حجمی در حدود ۴۰۰ گالن بر دقیقه را جابه‌جا می‌کند.
این پمپ در زیر مخزن در قسمت عقبی یا جلویی آن قرار می‌گیرد. برای مشخص‌شدن سرعت پمپ قیر یک سرعت‌سنج در کابین کامیون، سرعت پمپ قیر را نمایش می‌دهد.
قسمت خروجی پمپ اغلب در کف قرار دارد که باعث می‌شود مشکلات ناشی از سردشدن و سفت‌شدن قیر و یا مشکلات ناشی از قیرهایی که به‌طور مناسب رقیق نشده‌اند از بین برود. درغیراین‌صورت قیر غیررقیق پمپ را مسدود می‌کند و پمپ نمی‌تواند به‌کار افتد.
۷) لولۀ خرطومی دستی قیرپاش :
لولۀ خرطومی دستی برای ایجاد یک پوشش قیری روی سطوحی که لولۀ پخش نمی‌تواند به‌طور مؤثری پوشش دهد مفید و ضروری است.
این لوله به‌وسیلۀ یک لولۀ بلند، قابل‌انعطاف و مقاوم در مقابل گرما به ماشین قیرپاش متصل می‌شود. این لوله دو دریچه دارد. یک دریچه روی ماشین قیرپاش است که از آن قیر مایع به داخل لولۀ خرطومی هدایت می‌شود، این دریچه برای کنترل قیر مایع ورودی به لوله بوده و متصل به منبع است.
دریچۀ دیگر فشار قیر را تنظیم می‌کند. دریچۀ دوم برای خاموش و روشن کردن روی لولۀ خرطومی دستی قرار دارد و فشار را در نازل‌ها کنترل می‌کند و می‌تواند با بسته‌شدن جزئی فشار را در آن‌ها کاهش دهد.
۸) واحد نیرو:
واحد نیرو شامل موتور هیدرولیکی یا بنزینی و لوازم جانبی آن می‌باشد که برای راه‌اندازی و کارکرد پمپ قیر، سیستم هیدرولیکی (اگر وجود داشته باشد) به‌کار می‌رود.
در صورت استفاده از موتور هیدرولیکی قدرت این موتور از موتور کامیون تأمین می‌شود و نیروی هیدرواستاتیک را تأمین می‌کند. این قدرت توسط گیربکس به پمپ رانده شده و ارتباط ثابتی بین سرعت کامیون و خروجی پمپ ایجاد می‌شود.
۹) نازل‌ها:
یک نازل اغلب یک پیچ نسبتاً سادۀ توخالی با یک شکاف است که مایع خارج‌شده را شکل می‌دهد. اندازۀ استاندارد این شکاف یک‌هشتم اینچ می‌باشد. نازل‌ها می‌توانند بچرخند.
بنابراین زاویۀ شکاف‌های آن‌ها می‌تواند بین ۱۵ تا ۳۰ درجه نسبت به محور لولۀ پخش تغییر نماید. (اغلب این زاویه روی ۳۰ درجه تنظیم می‌شود.) یکی از راه‌های افزایش ضخامت قیر پاشیده‌شده در سطح، تنظیم فاصلۀ نازل‌ها نسبت به هم و همچنین ارتفاع نازل‌ها تا سطح موردنظر می‌باشد.
برای افزایش ضخامت لایۀ قیر پخش‌شده نازل‌ها به‌گونه‌ای تنظیم می‌شوند که مایع خروجی از آن‌ها با یکدیگر تداخل داشته باشد.
بازتاب ها/ دنبالک ها