راهسازی و جاده سازی
راه سازی عموما در ساخت جاده های روستایی شهری و بین شهری صورت می پذیرد و با توجه به شرایط در این حوزه دقت نظر مهندسان در طراحی و محاسبات آن بسیار حائز اهمیت است.
به عنوان مثال اگر در راستای طراحی یک جاده به نحوه پیچ های جاده توجه کافی نشود بی شک با تصادف بیشماری مواجه خواهیم شد.
همچنین تنظیم بودن سطوح جاده و دوام و قوام آن نیز از جمله مواردی است که مهندسان با پرداخت به آن موانع پیش رو را رفع می‌کنند.
به طور گسترده راه سازی را را می توان با سه فرآیند توصیف کرد:
- تنظیم
- زیر سازی
- روسازی
تنظیم
این عمل به دنبال ابعادی که در نقشه های طرح مشخص شده انجام می‌شود.
یک روش تنظیم معمول که مورد استفاده قرار می گیرد ، روش صفحه نمایه است.
یک سری تابلوهایی که سطح دقیق ۱ متر بالاتر از سطح ساخت و ساز کامل را نشان می دهند.
برای کنترل سطوح حفر شده بین این صفحات نمایه از یک پروفیل با ارتفاع ثابت استفاده می شود.
با قرار دادن مسافر در خط دید بین دو سطح ، می توان فهمید که آیا حفاری برای اصلاح سطوح انجام شده است یا نه
زیر سازی
کارهای خاکی یکی از کارهای اصلی در ساخت جاده هاست. این مورد شامل حذف سطح خاک همراه با هر گونه پوشش گیاهی، خاک برداری و درجه بندی منطقه به “سطح تشکیل” می شود.
این کار معمولاً با استفاده از بیل تراکتور ، گریدر یا بولدوزر انجام می شود. ضروری است که مقاومت زیرلایه قبل از شروع کار خاک برداری آزمایش شود.
بیشتر کارهای زیر سازی با استفاده از خاک برداری و خاک ریزی شکل می گیرند و نوع ماده خاک ریزی نه تنها از نظر خصوصیات فیزیکی آن، بلکه از نظر شرایط استفاده و روشهای فشرده سازی باید مورد ارزیابی قرار گرفته شود.
قدرت زیرلایه
ضخامت مورد نیاز روسازی با مقاومت زیرسازی تعیین می شود، بنابراین مطلوب است که زیر لایه تا حد ممکن محکم باشد.
- حذف مواد ضعیف در قلمه ها و جایگزینی با پر کردن انتخاب شده.
- تراکم زیر سطح تا تراکم خشک بالا.
- تأمین زهکشی مناسب زیرزمین.
- روشهای تثبیت خاک مانند استفاده از سیمان مواد قیر یا مواد شیمیایی.