پروژه راهسازی چیست
مطالعات اوليه و طرح مقدماتي مسير
در اين مرحله از منطقه موردنظر بازديد به عمل ميآيد و مسيرهاي تقريبي و اوليه بين مبدا و مقصد مشخص ميشود
تهيه نقشه توپوگرافي
براي تهيه نقشه توپوگرافي به سازمان نقشه برداري مراجعه و نقشه اي با مقياس ۲۰۰۰/۱ مربوط به منطقه را تهيه میکنیم .
اين نقشه مشتمل بر منحني هاي تراز ، مسيرهاي جيپ رو ، مسيل ها و بسياري از اطلاعات به توپوگرافی منطقه مي باشد.
سپس توسط استاد راهنما بر روي نقشه نقاط شروع، انتها و يك نقطهي اجباري مشخص كرديم.
۱- طرح نهايي مسير كه شامل طراحي قسمتهاي مستقيم و قوسها با توجه به مشخصات فني و آيين نامه ميباشد .
۲- پياده كردن مسير كه شامل عمليات اجرايي زميني براي احداث راه ميباشد.
۳- تهيه نيمرخهاي طولي و عرضي و انتخاب خط پروژه
۴- محاسبهي حجم عمليات خاكي
۵- تجهيز كارگاهها و اجراي عمليات
در بالا يك شماي مختصري از عمليات مسير آورده شد و در ادامه به شرح كامل پروژه خودمان خواهيم پرداخت .
براي اين پروژه يك راه اصلي درجه ۱ در نظر گرفتهايم و سپس با استفاده از آييننامه يا جداول داخل كتابهاي موجود، مشخصات فني مسير از جمله حداكثر شيب طولي، سرعت طرح، عرض راه و … را استخراج ميكنيم .
مسير موردنظر ما داراي شيب طولي ۵% و سرعت طرح ۸۰ كيلومتر و با ۶۵ . ۳ متر عرض سواره رو در طرفين محور مركزي ميباشد كه با استفاده از اين مشخصات به طرح راه ميپردازيم . بعد از طرح هندسي مسير بايد مراحل مربوط به روسازي راه صورت گيرد .
ابتدا مسير تقريبي را روي نقشه بين نقاط ابتدا و انتها از روش پرگار زني بدست ميآوريم، در اين روش شعاع پرگار زني را مشخص ميكنيم و از نقطهي ابتدا در جهت مسير شروع به كمان زني ميكنيم.
و در هر جا كه كمان منحني ميزان مقابل را قطع كند از همان جا دوباره كمان ميزنيم و اين كار را تا پايان مسير ادامه ميدهيم و مسير اوليه را مشخص ميكنيم.
اختلاف ارتفاع بين منحني ميزان
روي نقشه
۳) نقاط اجباري ابتدا و انتها میانی :
مبدا اين راه نقطه A و مقصد آن نقطه C است و نقطه B به عنوان نقطه اجباري درجه يك ميباشد .نقطه A در ابتدای پروژه ، نقطه C بعنوان نقطه پایانی مسیر واقع است .
بر اساس آيين نامه نقاط اجباري به دو دسته طبيعي و انساني تقسيم ميشوند كه نقاط اجباري انساني
عمدتا از نوع درجه يك و نقاط اجباري طبيعي عمدتا از نوع درجه دو مي باشند .
۴)عرض رويه و شانه :
درجه بندی راه، راه اصلی و سرعت طرح برابر ۸۰Km/h در نظر گرفته شد وعرض رویه و شانه مطابق یک راه اصلی درجه یک به صورت دو طرفه با سواره رو آسفالتي به عرض حد اقل ۶۵/۳متر ( براي هرخط عبوري ) و شانه هاي طرفين به عرض ۸۵/۱ متر تعريف مي شود.
بنابراين عرض روسازي 11 متر مي باشد . داشتن سرعت طرح بالاتر توسعه اتی را اسانتر خواهد کرد با این وجود وبا توجه به ضوابط ائین نامه بخوصوص شعاع حداقل قوسها سرعتh /80 Kmانتخاب گردید.
۵)نوع منطقه:
براي تعيين نوع منطقه لازم است كه شيب عمومي خط بزرگترين شيب محدوده را به دست آوريم.
با توجه به تعاريفي كه در رابطه با انواع مناطق دربند ۳.۳ آيين نامه آمده و نيز شيب عمومي خط ، بزرگترين شيب محدوده مربوط به پروژه برابر۵. % محاسبه شده بنا به تعریف بند ۴.۳.۳ آیین نامه راجع به منطقه و نیز وجود پستی،بلندی های زیاد، منطقه دشت انتخاب گردید.